Konuşma diye birşey olmasa herşey daha kolay olurdu. Mesela pazardan alacağımız elmayı görsek ellesek, koklasak, ısırsak, fiyatına baksak ve öyle alsak. Satıcı ballandıra ballandıra anlatmasa? Kaç ayakkabı, kaç çanta eksik almış olurduk acaba? Ve de kaç kere daha az aldatılmış ve hayal kırıklığına uğramış?
İkna edilmeye neden bu kadar hazırız o da ayrı konu. Nihayetinde hepimiz "duymak istediklerimizi" "duymak istiyoruz" sadece. Bu durumda özü ile sözü bir olmayanı ne kadar suçlayabiliriz ki? İnanmak ve ikna edilmek de bir seçim sonuçta.
Sözler - ki tek sağlaması "iş"ler- ne kadar çok bela açıyor başımıza.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder